Bir gece rüyasında Peygamber Efendimizi görür.
Hz. Muhammed (s.a.v) şimdi Süleymaniye'nin olduğu yere götürür Kanuni'yi.
Kanuni uyanır.
Atına atlar, henüz sabah ezanı bile okunmamıştır.
Rüyasında gösterilen yere geldiğinde, orada mimar başını, Mimar Sinan'ı görür.
Şaşırır.
Burada ne işin var, diye sorduğunda, cami'nin yapıldığı yere geldim, cevabını alır.
Sen nereden biliyorsun, diye sorar Kanuni.
Mimar Sinan ise "Ben rüyanızda sizin arkanızdaydım, beni görmediniz" diye cevap verir.
Bunu duyduğumdan beri nasıl gidip görmek istiyordum burayı.
Gittim. Gördüm. Bayıldım!
Gerçekten çok güzel ve huzur dolu bir yer.
İstanbul'un fethinden sonraki 4.padişahı simgeler.
4 minarede toplam 10 şerefe vardır.
Bu da Osmanlı Devleti'nin 10. padişahını simgeler.
Yani; Kanuni Sultan Süleymanı.
Yedi yıl olmasına rağmen bitmeyen cami söylentilere sebep olmuştur.
Bir gün Süleyman gider ve Mimar Sinan'ı, imamın namaz kıldığı yerde, nargile içerken bulur.
Ancak işin aslı farklıdır.
Nargileyi caminin akustiği için fokurdattığı ortaya çıkar - tütünü yoktur sadece su sesi.
Çekilen besmele caminin her yerine eşit şekilde yayılır, duyulur.
Müsait olursanız cemaatle bir vakit kılmanızı tavsiye ederim. Bakalım anlatıldığı kadar var mıymış?
Cami'nin en önemli özelliklerininden biri de is odaları olması.
Yanan kandillerden çıkan isler, Mimar Sinan'ın üstün zekasıyla is odalarında birikir.
Bu sayede dönemin en kaliteli mürekkebi elde edilmiştir.
Biz şimdi kağıt çöplerimizi ayırmaya üşeniyoruz, bu zeka nasıl alkışlanmaz!
Dikkatimi çeken bir diğer şey ise bahçesinde çimlere yayılmış insanlar.
Kimi yiyecek birşeyler getirmiş kimi lap topunu.
O kadar hak veriyorum ki onlara.
Huzur dolu bir atmosfere sahip.
Çok uzun bir yazı oldu ama en özenerek hazırladığım post bu oldu diyebilirim.
Sizde tamamını okuyup zevk aldıysanız çok sevineceğim.
Ve final:
Her zamanki yemek notu: Süleymaniye'ye gidip kuru fasulye yememek olmazmış :) Benim gibi meraklısı değilseniz, fasulyecilerde ızgara çeşitleri var merak etmeyin :D
