Tunus

Siz hiç kendinizi birde Tunus'ta buldunuz mu? 
Ben buldum.

Kasım ara tatiliydi. tüm öğretmenler yüz yüze seminerlere katılacağını düşünüyor tatil planı yapmıyordu.
Çok güzel Sırbistan bileti bulmuştum ben mesela, ama izin alamazdım. Haksızlık olurdu. Böylece biletler günden güne pahalandı. Ama umurumuzda değildi. çünkü biz zaten seminerde olacaktık...
Derken...
Bakan seminerleri online yaptı. en çok sizin hakkınız dedi, en çok bizim ihtiyacımız vardı tabi, online olsundu ama keşke insanlara önceden söylenseydi.

Plansız kaldı mı tüm hocalar böyle 😕

Sonra WhatsApp'ta bir mesaj.. Tunus turu! Of ben bi' heyecanlandım. Tunus'a değil, ben hep Tunus'la Fas'ı karıştırdığımdan :) Artık karıştırmıyorum.
Neden? 
Çünkü Tunus'a gidip gördüm:)

Uzun lafın kısası hiç hesapta yokken, hem de hiç hesapta olmayan arkadaşla Tunus'a gittik. Tüm hesapta olmayan şeyler gibi harikaydı.

Hava çok güzel, Tunus çok otantik, çok farklı, yol arkadaşım desen harika. Tunus zaten hem tarihi anlamda hem turistik anlamda güzel. Doyurucu bir tatil geçirmiş oldum.

Nerelere gittik peki?
Tunus, Kayrevan, Eljem, Sousse, Manastır, Sidi Bou Said, Kartaca, Hammamet ilk aklıma gelenler.
Sidi Bou said, en pahalı en turistik, en temiz, bizim Ege'ye benzeyen her köşesinde fotoğraf çekilmelik bir yer, Nebile ise fiyatlar yönünden en uygun yerdi. Ama fiyatlar genel olarak bize göre uygun. Nebile gitmezseniz de önemli değil. Pazarlığı unutmayın tabii yine de.

Gittiğimiz her yer güzeldi. Tek tek yazmıyorum ama herhangi bir tur listesine bakmanız yeterli, görülecek yerler için. 
Rehberimiz de genç ama bilgili ve enerjik bir çocuktu, fenomen de sayılır. Hemen instasını vereyim @theturkishguide Ahmet Gülmez.

Aradan aylar geçmiş neden şimdi Tunus'tan böyle yüzeysel de olsa bahsettim?
1- Bir kardeşim yazını bekliyoruz demişti, ondan beri yazmak niyetindeydim.
2- E ben şimdi Mısır'ı anlatacağım size :)

Bana Ne Demeyi Öğrenin!

Giriş mahiyetinde önce bu yazıyı okuyabilirsiniz. Kişisel gelişim furyası ve bilimsel yalanlara yüzeysel olarak değinmiştim. 

Kişisel gelişimlerde Müslüman kimliğimizi bir köşeye bırakırsak başımıza neler gelir? ona değinmek istiyorum.
Konu dallanıp budaklanmasın diye bir konu seçtim. 
"Bana ne demeyi öğrenin!"

Günümüz insanın sığlığı beni çok endişelendiriyor. 
Çok vurgulanan bir şeydir: Bana ne demeyi öğrenin. Ama kime diyorlar bunu biliyor musunuz? Başkalarının sorumluluklarını üstlenenler, değiştiremeyeceği şeyi dert edinenler, elinden geleni yaptığı halde gerisini Allah'a bırakamayanlar. 

Ama kimler üstüne alınıyor biliyor musunuz?
Yaşadığı çevreyi pisletenler (hem maddi hem manevi), çitlediği çekirdeğin çöpünü yere atanlar, yemekten sonra bir bardak bile kaldırmayanlar.. neden? çünkü bir başkası onun yerine yapacak. Devletin malı deniz yemeyen keriz, diyenler mesela.

Bunların bana ne dememesi gerekirken, bana ne diyemeyenler tarafından arkaları toplanıyor.

Mesela seni alakadar etmeyen birinin hayatına bana ne demek gerekir.
Paylaşımlarını didik didik edip acaba eşinden mi boşanmış, hasta mı, mutsuz mu.. Ya da bana şöyle böyle geliyor..
Tecessüs içinde olanlar yani. Siz bana ne demeyi öğreneceksiniz. Yoksa "karım nasılsa her şeyi hallediyor kocası" değildir bana ne demesi gereken.

Diğer bir sıkıntılı mevzu "good vibes only" meselesi ki ayrı bir yazı yazılabilir bununla alakalı. 

Başkalarının dertlerine bana ne der olduk ya, başkaları dediğim de ailemiz arkadaşlarımız. Zor zamanlarında yanında olacağız, dertlerini dinleyeceğiz tabii ki. 

Bana ne diyeceğimiz adam, mesela vergi kaçırıyor ama bir yandan da ne olacak bu ülkenin hali diyen, habire olumsuz konuşup hayat enerjini emen, buluşmuşsunuz mesela kırk yılın başı, başlıyor trafikten kaç saat yolda kalmışmış kırmızı ışıklara denk gelmişmiş.. Ne ararsan var. Şımarıklık yani.
Çok güzel yaşadığını bildiğiniz halde yaşanmaz oldu diye sizi darlayanlar.. bunlardan uzak durmak bence caizdir de :) off hoca fetva verdi kaçın :))

Çevremizde daha yaygın olarak şu şekilde ortaya çıkarlar, dün taktığın eşarp çok yakışıyor bu senin rengin değil. Bu tarz kıyafetler sana gitmiyor basenlisin ya. Ay ben hiç giyemem böyle şeyler sen ne güzel canlı canlı giymişsin. 
(Örnekleri arttırabilirim. Çevrem bunlarla doluydu. Kıyafet konusunda hassas değilim yoksa - ve merak etmeyin valla kimin ne niyetle neyi söylediğini insan hissediyor.)

Bana ne diyeceğimiz karamsarlıklara örnek vermek istedim.

Birileri çok güzel bana ne diyor. Ben de kendimi bu konuda eğitmeye çalışıyorum. 2025 hedeflerimden biri bu. Ama duam şu yönde Allah'ın rızası ölçüsünde.
Çok zorlanıyorum.
Okulda gördüklerime inanamıyorum mesela..
Bir tanesini örnek olması açısından yazacağım. Ders aldığım bir şey oldu, arkadaşım olan bir hoca aynı zamanda, halihazırda sevmediklerimle olanlara değinmeyeyim de nefsim de biraz kudursun :)
Okul konferansında seminerdeyiz. Her yerden hocalar gelmiş, bir eğitimcimiz var ve bir türlü slaytı yansıtamıyor. Ben de bizim arkadaş halleder biliyorum ama ses etmiyor. Mesaj attım: Yardım etsene insafsız diye :) 
Bana ne dedi biliyor musunuz?
"Adınla çağrılmadan karışmaman gerekiyor" bizim şeytanın oğlu bir başkanımız vardı o böyle söylermiş, ondan öğrenmiş. 

Bu olaydan kim ne ders çıkarır bilmem, 2025 model ben böyle bir durumda mesaj atmayacak.

Kendi görevim olan hiçbir şey için bana ne dememeyi, 
Kendi sorumlulukları hakkında bana ne diyenlere ses etmemeyi (bunu kendim için istiyorum çünkü gerçekten yeter artık )
Başkasının hayatı, yaptıkları, giydikleri, söyledikleri hakkında bana ne demeyi de Allah rızası için istiyorum.

Ne Kadar Bilimsel?

 21. yy kişisel gelişimin de zirvesi oldu sanırım. İnsan başka hangi yüz yılda bu kadar kendini önemsemişti, bunu bilmem imkansız elbette.
Kişisel gelişimi de yerecek değilim. Hayır tabii ki!

Okumayı söktüğümden beri okuyorum. Bana göre değilse de çevreme göre iyi bir okuyucuyum. Ancak birkaç yıl öncesine kadar kişisel gelişim kitaplarıyla hiç aram yoktu. 
Gençliğimde, elime geçirdiğim için okuduğum kitaplara, ne var ki bunda, ben bunu zaten biliyorum ki diyerek burun kıvırmışlığım vardır. 
Son birkaç yılda ise çok güzel kitaplar okudum. Hatta kimisine "keşke bunu gençliğimde okumuş olsaydım" dedim. (Belki gençliğimde okusam, bunu zaten biliyorum derdim. Gençken daha mı bilgeydim yoksa(: ) 

Son dönemlerde ise kişisel gelişim seminerlerde, kitaplarda eğitimlerde kalmayıp sokağa döküldü. Sosyal medyayla avucumuza girdi. Herkes uzman herkes herbokolog. 
Alanında "gerçekten" uzman olmayanlar ise çok tehlikeli. İkinci tehlike de tabii ne dinlediğini anlamayanlar. 1 dk dikkatini toplayamaz ki! Ya da her dinlediğini/sanal ortam öğrendiğini 'aa bak bu böyleymiş' diyerek bilimsel bir gerçek kabul edenler. 

X hesap paylaşım yapıyor: "Bilimsel araştırmalar diyor ki, bir insanı sürekli düşünmeniz onun da sizi devamlı düşündüğü anlamına gelir."
Offf var ya.. Bütün ergenler ve ergenuslar (yaş olarak yetişkin saysak da zeka/kavrayış bakımından ergen kalanlar -bunlar aynı zamanda hiç yaşını göstermiyorsun diyenlere de hemen inanır) mest!.. 
Kabul edelim güzel bir yalan. Peki şeyi düşündünüz mü; Nasıl ispatlanmış?!

Andropoz diye bir mini dizi vardı. Bir bölümünde Engin Günaydın'ın karakteri "bilimsel olarak.."  diye başlayıp ortaya bir şey atıyor. Sonra da "bilimin en sevdiğim yanı ne biliyor musun, g.tünden atabiliyorsun kimse sorgulamıyor!" diyor. 

Ayıp mı kaçtı ya? Ama çok net ifade etmiş, kullanmam gerekiyordu.

"Dağınık insanlar daha zeki" diye bir deli bir taş atıyor binlerce dağınık insan  bunu beğenip paylaşıyor.
- ki doğru olması benim de işime gelirdi :)

Unutkanların daha zeki olduğunu, tembellerin daha zeki olduğunu söyleyenler...
Çalışkan insanlar, kibar insanlar, olgun insanlar için güzel tespitler yok. 

Neyse örnekleri çoğaltıp yazıyı uzatmayayım. Neticede insan inanmak istediğine inanır. Sadece isterdim ki inanıyorsanız da tutup hikayenizde/durumunuzda paylaşmayın. Mesela ben " dağınık insanlar zeki olur" diye bir paylaşım gördüğüm de "vay be kıza bak zekiymiş demek" demiyorum "dağınıkmış" diyorum :) 

Başlangıçta değinmek istediğim konudan çok uzaklaştığım için söyleyeceklerimi 2. yazıya saklıyorum.
Genelde böyle dedikten sonra paylaşım yapmayı unutuyorum. Ama bilimsel verilere göre unutkanlar zeki oluyor :)