Otuzların Kadını

Bu kitabı alalı uzun süre oldu. Okuyalı hatta yazısını hazırlayalı da çok oldu.
Yayımlamak şimdiye kısmetmiş.
Bu ara biraz taslak eritebilirim.

Kitabı çok yanlış bir zamanda okuduğumu düşünüyorum şimdi.
Hiç yazlık değil.
Hiç, bir günde bitirmelik değil.
Kışın yaya yaya okusaydım daha iyi olurdu.

Kitap yüz sayfa. O ara günde en az 100 sayfa okuyan ben için, hem okumalıyım hem hepsini okumamalıyım çelişkileri arasında kaynadı gibime geliyor.

Otuzların Kadını'nında Tomris Uyar annesinden bahsediyor.
İlk etapta akılımıza gelen otuzlarını süren kadınlardan değil yani.
Otuzlu yıllarda gençliğini yaşayanlardan.

Güzel zarif inceliklerle bezeli bir öykü kitabı.
Öykü severlere, sindire sindire okuyabilenlere tavsiye ederim.

Mavi Çember

Bir hikaye kitabıyla karşınızdayım.
Bu kitabın güzel bir elime ulaşma hikayesi var, diye instagramda paylaştığımda merak edenler oldu.
Yok yaaa size yok o hikaye, o hikaye sadece sevgili blog okuyucularına.
^.^
Bir gün bir mail aldım.
Bu ödüllü hikaye kitabının yazarının arkadaşından.
Benim okumam için göndermek istiyordu.
Yazar değil, yayın evi değil, yazarın arkadaşı ve yazarın haberi yok.
Ne güzel arkadaşsınız Filiz Hnm.
Bu güzel öyküleri okumama vesile olduğunuz için çok teşekkür ederim.

Ben daha çok roman insanıyım bunu saklamıyorum, ara ara hikaye okuyorum ancak, kısa olunca beni kesmiyor o karakterler daha sonra ne yapıyor hep merak ediyorum.
Hikayeden ise romanı tercih etmemin nedeni bu. Yoksa, Azize Kaya'nın karakterleri çok canlı. Hikayeleri sürprizli. Betimlemeler kuvvetli.
Keyifle peş peşe okudum.

Aslında niyetim ara ara okumaktı ama dedim ya kesmiyor beni, şunu da okuyayım bunu da okuyayım derken bitiveriyor.
Kitabı hatmetmek geri dönüp okumayacağımız anlamına gelmiyor tabii. Ara ara raftan çekip almalı rast gele bir hikaye seçip okumalı, kitabın tadını uzun zamana yaymalı.
Bu kitap hakkındaki planlarım bu yönde.

Azize Kaya Hanımefendiye başarılarının devamını diler, Filiz Hanıma sevgilerimi sunarım

Aşk Mutfağından Yalnızlık Tarifleri

Karşınızda Yekta Kopan'dan ödüllü bir öykü kitabı. Ve hiç de öykü kitabı insanı olmayan ben!
Ben kitabın içine girmeyi, karakterlerle bir bağ oluşturmayı seviyorum.
Bu kitapta ise tam bağ kuracakken, tam hikaye beni içine almışken biten öykülerle oradan oraya savruldum.
Her gece bir öykü okumaktı niyetim ama öykü bitiyor, benim uykum gelmiyor ve yeni bir öyküye başlamalı mı başlamamalı diye muallakta kalıyordum.

Yekta Kopan'ın anlatımı güzel, dili yalın.
Öykü severler için çok güzel.

Çok önce biten bir kitap.
Yazısını yazmadığım aklıma (neyse ki) geldi.  ^.^

Acı Söyler Zeytin Ağacı

Can Karabulut, okumayı çok seven, gelecekte bir gün belki yazar olacağını bilmeden çocukluk yıllarından itibaren okumanın yanı sıra yazmakla da ilgilenen taze yazarlarımızdan.
Çeşitli sektörlerden çalıştıktan sonra yazma tutkusuna daha fazla direnemeyip, sevdiği şeyin yani yazmanın peşinden gitmeye karar vermiş.
Acı Söyler Zeytin Ağacı onun ilk kitabı.

Cinius Yayınlarından çıkmış olan bu kitap 97 sayfa.
Hani bir taraf daha çok sever ya, bu daha çok seven tarafın ayrılık sonrası duygularını, olayı anlamaya çalışmasını, geri dön çağrısını, çaresizliğini ve yalnızlığını anlattığı bir kitap. Bir öykü.

Yazarı bazen, güzel ifade etmiş, diye överken bazen de, amma arabeske bağlamış, diye yerebilirsiniz. Öte yandan ayrılık sonrası, kim arabeske bağlamıyor ki?, diye de savunabilirsiniz.

Ben bir günde okudum. Ama bir kaç kitabı bir arada okumayı sevenler günde bir kaç bölüm okuyarak da okuyabilirler. Sanki ona da uygun bir kitap gibi geldi bana.

Taze yazarımıza başarılar diliyorum. Yolu açık olsun.