Krepli Pasta. MMmmmisssss

Tarifi gördüm. Linki kaydettim. Bir gün deneyeceğim ama ne zaman?
Bir kriz anında, ben bunu yapacağım, diyerek kolları sıvadım.
Ama ne lezzet!!

O kadar çok kişiye verdim ki tarifi, buradan da yazayım kestirme olsun.
Tarif işte burada. Denemenizi bekliyor.

Yalnız sizi uyarayım, ilk yaptığımda annem, bu kadar şeyi kim yiyecek az yapsaydın ya, dedi.
Benim elim aza hiç gitmez, tarif neyse o, bin kişilikse bin kişilik!
Sonra misafir üstüne misafir gelince, hepsi çok beğenip yeyince bir de arkalarından paket yapınca, sonra ben tekrar bir porsiyon yeyince kalmadı.
Ama anladınız değil mi porsiyonun zenginliğini;)

Geçtiğimiz günlerde ben yine tatlıyı yaptım, bizim evin vazgeçilmezi oldu. Bu sefer annemle yaptım çok daha kolay oldu. Size tavsiyem iki kişi yapın. Ve o gece kesilmemiş rulolardan birini aldım, dürüm gibi yedim.
Pişman değilim :)

Brokoli Gecesi

Ben çok severim brokoliyi.
Neden sevilmeyen sebzeler arasında yer alır bilmem.
Sebzelerle aram zaten iyidir de -gerçi benim bütün yiyeceklerle aram iyidir-
En sevilmeyen sebzeler genellikle en sevdiklerimdir.
Patlıcandan, kabaktan bahsetmiyorum.
Brüksel lahanası, kereviz, enginar gibi eve girmek için vize işlemlerine tabi tutulacak sebzelerden bahsediyorum.
Brokolinin de o grupta olduğunu düşünüyorum. Oysa ben çok seviyorum. Bunu zaten demiştim:)

Mantarlı brokoli salatası yaparken dedim ki, bunun çorbası olmaz mı acaba?
Biraz brokoli, biraz mantar ayırdım ve çorbasını denedim.
Mantarlı brokoli çorbası:
Bildiğiniz brokoli çorbası tadında aslında, sadece içinden mantarlar çıkıyor :)

Ben çok memnun kaldım ama bana bakmayın siz,

 ben her şeyi yerim ;)

Bildiğiniz Lahmacunlara Benzemez

Depresif bir başlık kullanmakla, esprili bir başlık kullanmak arasında kaldım.

Kendi teşhisimi kendim koyarım; manik depresif olduğum doğrudur.
Sadece sn.ler içinde yaşadığım gel-gitler, artık alışmam gerekirken beni bile ürkütüyor.
Ama siz merak etmeyin ısırmam:)
Yani.
Henüz kimseyi ısırmadım :))) - Isırabileceğimin sinyallerini de verdim, hay Allah.

Bu arada, siz başlığı görüyorsunuz ancak ben hala bir başlık bulamadım :)

Ama bu lezzeti nasıl özetleyebilirim:


Bu kadar güzel yemekler yapamasaydı da annemi severdim.
Ama hani dünyanın en harika lahmacununu yapıyor ya, ne yalan söyliyeyim o benim annem diye tüm dünyaya gösterip gururlanmak istiyorum.
:)
Sonra zavallı kızımı düşünüyorum. O hiç böyle böbürlenemiyecek :)

Sadece lahmacun olsa iyi, çok güzel hamur yoğurur, çok güzel bezeler haline getirir, onları çok güzel açar.
Samimi söylüyorum ben elimi hiç bir işe sürmeden izlerim. Ve, anne ne kadar güzel yoğuruyorsun, ne kadar güzel açıyorsun, diye hayranlığımı belli ederim.
Ben de annemi çok güzel izlerim.

Bir gün annemin arkadaşı benim bu iltifatlarım karşısında daha fazla dayanamayıp, kızım bende böyle açıyorum annen değişik birşey yapmıyor ki, demişti.
:)
Ona göre değişik olmayabilir bana göre benzersiz.


Annemin lahmacun yaptığı gün abimin arkadaşı aradı ve pazar günü sen evdeysen annen kesin lahmacun yapıyordur dedi :)


Ama eskisi gibi çok çok yapamıyor, kolları ağrıyor, bize anca yetiştiriyor.



Böyle bir post yazmak yoktu aklımda ya, hani gereksiz yere vaktinizi aldıysam kusuruma bakmayın.
Canınız çektiyse hele çok özür dilerim.