Bahçeli müstakil bir ev hayalim var.
Bunun neresi mütevazı dediğinizi duyar gibiyim :)
Bahçesinde çamaşır astığımı hayal ediyorum.
Hayalin mütevazı kısmı bu. Yoksa üstümde ve bahçede koşuşan çocuklarımın üstlerinde Burberry eşofman takımını var.
Tabii benimki çamaşır suyu lekeli :)
Çünkü ben mütevazı bir anneyim. O zenginliğin içinde bile ev işlerinden üstüme düşeni yapıyorum.
Bir de nevresim asıyorum.
Öyle ufak parçaları asmaktan nefret ediyorum çünkü.
Zengin olduğum için böyle kaprislerim olabilir.
Bir de çocuklarım sarışın:)
Zengin olduğumuz için çocuklar otomatikman sarışın oldu :)
Sizinle kuru kuru bir mandallık paylaşmıyayım, hayallerimi de paylaşayım istedim.
Bütün bunlar bu mandallık için yazıldı yani:
Pembeydi hatta.
Her çamaşır astığımda, bir mandallığım olsa hayat ne kolay olurdu, diye düşündüm, düşündüm, düşündüm.
En sonunda icraate geçtim ve kendime mandallık tasarladım, kalıbını çıkardım, kestim. Diktim.
Kurabiye yemeye kırmızı pijamasıyla gelen arkadaşı görünce dayanamadım fotoğrafını da çektim.
Ben yaptım yani.
