Güneşin, pencere-güneşlik demeden göz kapaklarımı açılmaya zorlamasına nasıl sinir oluyorsam, yağmurla uyanmayı da o kadar çok seviyorum.
Yağmurun sesine uyandım bugün.
Yüzümde kocaman gülümseme.
Gönlümde huzur.
Oysa yalnızdım ben.
Kahvaltımı hazırlayacak kimse yoktu.
Yalnızdım.
Ev derli toplu.
Sessiz. Karanlık.
Gel gör ki, sonbahar örtüyor tüm kusurları.
Yaptığım herşey daha güzel gelir bu mevsimde.
Yüzümde kocaman gülümseme..
Birilerini özlemek bile bu mevsimde güzel sadece...
Sonbaharı daha da güzelleştirecek bir kaç şey önermek isterim.
Yılmaz Erdoğan şiirleri.
İclal Aydın kitapları.
