Sizi arkadaşım Fatma'yla tanıştırayım bugün.
İsmi Fatma. Benle yaşıt.
Şey.. yani yaşıt dediysem kibarlıktan. Tam sekiz ay var aramızda. Dile kolay sekiz koca ay!
Bu arkadaşım evli ve iki çocuk annesi ve beceremediği şey yok. Hani annelerimizin "Selma'nın kızı şöyle marifetli böyle yetenekli" diye başımıza kakacağı örnek modellerden.
İnsanın arkadaşı marifetli olunca soluğu devamlı Fatma'da almamız kaçınılmaz oluyor.
Sanmayın ki Fatma çok mutlu, Fatma bize bayılıyor.
Fatma agresif, Fatma yorgun, Fatma ters, niye hep bana geliyorsunuz, diye söyleniyor.
Ama her seferinde bizi öyle güzel ağırlıyor ki..
Onun evi bizim ikinci evimiz.
Artık huzurlu evimizden hüzünle ayrılırken 'gelecek hafta yine geliriz' diye birbirimize teselli veriyoruz.
Ne yapalım yani, Fatma da bu kadar güzel börek açmasın o zaman!
Yok size börek, açmayacağım börek mörek, misafir umduğunu değil bulduğunu yer, dese de, her seferinde böreğimizi açar.
İnsan sevmediği istemediği kişilere elcazıyla börek açar mı? ^.^
Sadece bu da değil haftaiçi bir yerlerde karşımıza çıkan tarifleri Fatma'ya atarız, sen bunu ne de güzel yaparsın, diye, yapar o da. Herkesin sevdiği kuru yemişleri sofrasından eksik etmez mesela.
Makyajsız, topuklu ayakkabısız karşılamaz misafirini. Güler yüzünü eksik etmez.
En son terasında mangal yaptık da ondan bu iltifatlar sanmayın.
Ya da, Ramazan geliyor sık sık bizi iftara çağırsın diye de değil.
O da biliyor çağırmasa da gideceğimizi nasılsa. :)
Hem jest olsun, hem siz Fatma'yı tanıyın diye.
Hem geçenlerde benle çekime geldi, hem yardımcım hem modelim oldu diye.
Hem geçenlerde benle çekime geldi, hem yardımcım hem modelim oldu diye.
Hem arkadaşlarınızın kıymetini bilin, hem Fatma aslında bizi sevdiğini itiraf etsin diye. ^.^
