Onların gazıyla yaz saati uygulamasında kalsa hep ne olur ki?, dediğim zamanları hatırlıyorum. Halbuki ben, kış mevsimini de erken kararan havaları da pek severim. Ama hesap edemediğim bir şey varmış. Şimdi o kadar iyi anlıyorum ki..
Keşke daha evvel de tecrübem olsaydı belki bu kadar sinirlenmezdim böylece, ancak ilk yılımda kış saati uygulamasına geçilmemesinin acısını dibine kadar hissediyorum.
İnsanlar evden, hala namazı kılıp çıkıyorlarsa bile, çok yakında evden çıkıp iş yerilerine vardıktan sonra kılacaklar sabah namazlarını. Namaz kılıyorlarsa veya iş yerleri müsaitse tabii.
Ama varmak istediğim noktayı görebiliyor musunuz?
Aralık ayında neredeyse sekiz buçukta hava aydınlanacak ki, bu yedide derse giren öğrenciler ilk iki derslerini karanlıkta işleyecek, üçüncü derste anca ayılmaya başlayacaklar, demek.
Hocaları ise ilk iki ders, kendi hayattan bezmişken, öğrencileri uyandırmaya, ders işlemeye ve akıl sağlığını korumaya çalışacak demek.
Siz de kendi hayatınızdan örnek verebilirsiniz tabii, ancak ben de kendi hayatımdan bir örnekle derdimi anlatmaya çabaladım.
Özellikle eğitim sektörü için saatleri geri almamak korkunç bir hata. Bütün okullar dokuzda ders başı yapmıyor malum.
Ha bir de şu var, bugünlerde hava yedi buçuk gibi aydınlanmaya başlıyor. (Tam aydınlanma demiyorum aydınlanmaya başlıyor.) Ama sokak lambaları daha yedi olmadan, etraf zifiri karanlıkken sönüyor. Bu hangi muhteşem zekanın(!) ürünü bilemiyorum ama herhalde evden çıkmıyor kendisi.
Yolda görseniz küçücük çocuklar, gençler sokaklar da oluyor, durağa varırken okula giderken korkuyorlar mı, kendilerini güvende hissediyor mı?, diye düşünmeden edemiyorum.
Neyse ya sinirleniyorum yazdıkça.
Altıda yollara düşen çocuklarımı düşünüp üzülüyorum. Allah'a emanet olsunlar.
