Sevmek ama nasıl..
Yazın bitmesini iple çekmek.
Soğuk günlerin hayalini kurarak.
Mesela sıcak çikolata ya da sahlep, sonra güzel bir film, sonra battaniye.
Gel gör ki şimdi, sıcak çikolata içemiyorum çok tatlı geliyor.
Salep dediğimiz salep değil bin tane kimyasal karışım.
Film desen bir buçuk iki saatimi nasıl filme verebilirim?
Battaniye ise uzanınca lazım uzanırsam içim sızlar.
Hasılı böyle havalarda ben gamsız hayat günlerimi düşünerek özlem duysam da o gamsızlığa bırakamıyorum kendimi.
Çünkü geriye baktığımda oh ne de güzel filmler izleyip keyif yapmışım diyemiyorum.
Keşke daha verimli kullansaydım diyorum.
Bugün biraz hafif işlerim biraz saldım mesela. Baksana oturdum yazı bile yazıyorum. Ama diyorum ya sızlıyor vicdanım, bir pazarın var böyle miskin miskin mi geçireceksin diyor!
Bir kahve ve çalışmaya başlıyorum.
Zamanında halledebilirsem bir filmle kendimi ödüllendirebilirim diyeceğim ama yapamayacağımı biliyorum. Onun yerine iki satır okurum.
Foto kaynak Pinterest
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
söz sizin...