Bu münasebetle blogumda iki kelam edeyim isterim.
Yulaf!
Faydaları saymakla bitmez.
Bir ara gene orada burada görüp hevesleniyorum, aldım.
Süte koydum ıyyy.. Yoğurda koydum.. off. hayır ya bunun nesini seviyorlar diye bıraktım.
Hazırladıklarımı zorla yedim evet ama ondan sonra yulaftan soğudum.
Okulda bir hocamız var, bazen yulaflı karışım getiriyor.
Ah görüntü kötü. E tadını da ben biliyorum kötü :) Ya nasıl yiyorsun diye takılıyorum. Derken başka bir hoca daha ara ara yulaf getirir oldu ve ben hayret ediyorum insanlar gerçekten yulaf yiyorlar diye.
Neyse, okul Covid-19 sebebiyle eğitime ara verdi.
Çeşit çeşit tarifler denendi o sıra dünya yendi.
Evde daha evvel aldığım ve yemediğim kalan yulaf var. Yemiyorum ama atamıyorum da, dedim bir de şunu sütlü pişireyim. Galiba Aylin sütle pişiriyordu. Bir yerden girmiş aklıma işte. Bir bardak sütle pişirdim ben bunu. Hiç tarif izlemeden ay acaba ne kadar olacak ölçüsü demeden.
Biraz tarçın, e zerdeçal da yararlı, kuru meyvelerden neler var derken bayıldım ben ortaya çıkan lapaya.
Sonra türlü türlü denedim, muzlu, elmalı, kakaolu, ballı.
Tariflerim tamamen kendi uydurmalarım. E damak zevki benim olunca biliyorum neyden hoşlanacağımı haliyle güzel de oluyor.
Derken ben yulaf bağımlısı oldum.
Şimdi de her zamankinden büyük bir porsiyon tarifi veriyorum. Sahur için.
Normal öğünde bu kadar yemiyordum yani.
Ama var ya çok güzel. Şimdi oruçluyum ve canım Yulaf çekiyor, çok ilginç :))
Manyak yulaf tariflerim var kısaca, isterseniz diğerlerini de veririm.
Hepinize mutlu iftarlar, güzel sahurlar.. ♥
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
söz sizin...