Ağlayan Ağaç

Bu sene şimdiye kadar o kadar az kitap okudum biliyorum.
Ona rağmen bu kitabın yorumunu yazmayı nasıl ihmal etmişim, nasıl unutmuşum bilmem.
Hani çok okursun yetiştiremezsin unutursun anladım da, ayda bir iki kitap okuyup onu da nasıl yazmazsın hayret yani Seyhan!

Bu bizim Hayalperver kitap kulübümüzün mart ayı kitabıydı 🙈
Mart ya mart!
Aşk olsun Seyhan!

Ağlayan ağaç Hilal'in seçimiydi. Ama ben dedim, bak, dedim. Pegasus, dedim. Ben uzak durmayı tercih ederim, dedim.
Pegasus neden sevmediğimi bir kez daha söyleyeyim. Hem pahalı, hem de o kadar boş kitapları öyle şişirip satıyorlar ki 😕 Evimde okunmayı bekleyen -hatta güzel olduklarını düşündüğüm- kitapları var yok değil, okuyacağım elbet ama söz konusu pegasus ise ben çok seçiciyim 😊

İlginç bir konusu var aslında, arka kapağı okuyunca heh diyorsunuz ne de güzek bir konu bulmuşlar.
Evlerine giren bir hırsız tarafından evlatlarını kaybeden bir aile var bu kitapta.
Düşünerek yazıyorum çünkü çok ince bir şeyle spoiler vermiş olurum. İlk başlardan itibaren bir şeyler döndüğünü hissediyorsunuz ama ne? Zaten böyle giderse fırlat at kitabı bir şeyler olmalı hikaye kopmalı diyorsunuz mesela. bu süreçte çok saçma alakasız şeyler de okuyorsunuz, bir yerde mutlaka toparlayacak diyerek.
Bir af, bir merhamet hikayesi diye lanse edilmesinin sebebini de, evladını kaybeden annenin, katille iletişime geçmeye karar vermesinden sonra anlıyorsunuz.

Ağladım mı? Sarstı mı beni? Hayır.
Tavsiye eder miyim? Etmem.
Ama kötü müydü? Çok da kötü değildi ama eksikti. Bazı yerler yetersiz bazı yerler yersizdi mesela.
Bu kitap hakkında detaylı konuşamadık kızlarla. Onların yazısı hazır olunca bu postu günceller o yazıların linkini de eklerim.
Aranızda okuyan var mı? Ya da bu yorumumdan sonra hala okumayı düşünen? 🙈