Samanyolunda Bayram Ziyafeti

Oruç, insanın katıldığı, her yıl bir ay katıldığı bir ruh şölenidir.

Üstün insanların davetlisi olduğu bir tabiat üstü ziyafet, gök sofrasıdır.

Yani, Samanyolunda Ziyafet.

(Sezai Karakoç'un Samanyolunda ziyafet adlı kitabından)

Bayramımız mübarek olsun.

Muhabbetle...

Güzel Bayram

Bir bayrama daha beraber giriyoruz.
Büyüklerin ellerinden küçüklerin gözlerinden öperken, tüm inananlara mutluluk ve huzur getirmesini temenni ediyorum.

Bu yazı bir çok yazım gibi zaman ayarlı bir yazıdır.
Bayramda blog gezmesi yapmayacak kadar yoğunluk yaşamayanlar içindir.
Ancak bayram tebriğinin kısası ama kopyala yapıştır ya da toplu mesaj olmayanı makbuldür.
Mesajım yerine ulaştıysa en fazla bu kadar uzatabilirim bu yazıyı yani :)

Görsel kaynak fototerapistim yesillimon'dan özenle çalınmıştır ^.^

Follow Me On Twitter

Ben bir gece yarısı, uykum yine kaçmışken.
Aklıma twitter için bir isim gelmişken.
Bir twitter hesabı oluşturuverdim.

İsim için pek düşünmedim ama kullanacağım fotoğraf için düşündüm.
Düşes fotoğrafını kullanmayı istememe rağmen kendi fotoğrafımı koymam gerektiğini düşündüm.
Amma çok düşünmüşüm, öyleyse geçekten varım.

Sanki saçma mı olacaktı kendi fotoğrafımı kullanmayıp bir hesap açmak? Galiba öyle.
Yok eğer öyle değilse ben düşes halime geçmeyi yeğlerim, acemiyim bana bilgi verin! ;)

Twitter aklımda çoktandır vardı elbette.
Ama zamanımı alır, zaman da benim en değerli şeyim, diye pek yanaşmıyordum.
Bir de şey var tabii...

Sanal ortam çok kaba.
Farkettiniz mi sizde?
Herkes, ben dobrayım, ayağına ayılık yapıp rant kazanma peşinde.
Kimsenin görüşüne saygı göstermeden saygı beklemede.

Bende ayıyım falan ama çabuk kırılırım.
Bir gazeteci yazı yazar ona kırılırım.
Bir oyuncu ülkemin insanlarını küçümser ona kırılırım.
Bir blogger kendisininde yaptığı bir şeyi sanki yapmıyormuş gibi bir bloggerı eleştirir, ona kırılırım...

Offf şimdiden soğudum ben twitterdan.

Ama çokta güzel insanlar var, ünlülerle muhabbet edip sohbeti aç dediğimde kopmama neden olan.
Ve ara ara bana, sen de gelsen ne olur, diyip uzatmayan..

Başlığa bakmayın, takip etmeyin beni twitterdan.
Belli ki kalıcı değilim ben, takip etmenizi sağlayacak link de yok, işte tam bu yüzden ;)

Ee neden mi yazdım bunları?
E neden yazmıyayım, burası benim blogum ve ben bir gevezeyim unuttunuz mu?
Bayramınız mı? Tabii ki mübarek olsun...

Ateşli Bayram

Bayrama bir kaç gün kala hastalanıp yatak döşek ateşler içinde yattım.
Kronik yorgun olduğum için hastalanacağımı son raddeye gelen kadar anlamıyorum.
Kafamı kaldıramayacak noktaya geldiğimde hala hastalığı kendime konduramıyor 'neler oluyor bana?' diye soruyorum.
Off.. Yaz hastalığı, hele ateşli hastalık hiç çekilmiyor.
Hala yatıp dinleniyor olsam da, cümle kurabiliyorum artık.

Ikea dergisini karıştırıp neler alacağıma karar verdim. Tırnaklarımı törpüledim, sonra tekrar dergiyi kurcaladım; önceki aldıklarımdan vazgeçip, yeniden ev döşedim.
Bu bayramda böyle geçsin artık ne yapalım?


Herkese selam eder, büyüklerin ellerinden küçüklerin gözlerinden öperim =)
görsel deviantart