Farabi Okuyan Kızın Zaferi

Bu haftaki kitap köşesi konuğu Fârâbî.

Siz, 'ne oldu Seyhan sen böyle kitaplar okur muydun?', diye müstehzi bir şekilde sormadan belirteyim ki bu kitap, ödevimdi.
Kitabı okuyup tanıtım yazsını yazmam istenmişti.

Nasıl yapayım, ay biri benim yerime yapsın, pek de sıkıcı bir kitap, ay ağlıyacağım, parayla mı yaptırsam acaba, dedim dedim ama sonunda kitabı okuyup ödevimi hazırladım.
Ödevi bir gecede hazırladım. Yumurtanın kapıya dayandığını günden bir gün evvel.
Yumurtanın kapıya dayandığı gün ise düzenlemeleri yaptım. Yolladım.
Çünkü neden strese girmeyecektim ki yani. O mide ağrımalıydı.

Yalan yok. Kitabı okurken değil ama ödevi hazırlarken çok eğlendim. Hunharca gülüyordum. Hoca ödevimi okuyunca kafayı yiyecek, diyordum. Çünkü önsözden başladım değerlendirmeye. Kah özetledim kah fikrimi söyledim. Kitabın kapağına bile değindim.
Arkadaşlara, hoca saçını başını yolacak, dedim, bu ödevi okurken.
Yalnız bir yanım, iyi not alacaksın, diyordu.
O bir yanım çok iyimserdir. İnsanı Çıldırtır. Ama bu sefer haklı çıktı.
Ben yüksek bir not aldım bu ödevden :)

Düşük not alan bir arkadaşım hocayla konuşmuş. O kadar uğraştım bu puandan fazlasını hak ediyorum, demiş.
Hocanın cevabını duyunca kahkahalarla güldüm.
Ödevi okuyorum bakıyorum saçmalamış, demek oturmuş kendi hazırlamış diye iyi puan veriyorum, demiş.

Ben, ayıptır söylemesi, çok güzel saçmalarım.