Alman hükümetiyle verdiğim vize savaşından bahsedeyim size.
Dolayısıyla burada Almanya vizenizi reddettiyse yapmanız gerekenler olacak, onu baştan belirteyim.
Benim vizem reddedildiğinde Google'a aratınca hiçbir şey bulamamıştım. Üstüne soğuk su için önerisinden başka.
Halbuki Almanya bir ay içinde vize reddine itiraz etme hakkı tanıyor. O da olmazsa Berlin Mahkemesine başvurabilirsiniz, diyor. Neyse ki buna gerek kalmadı.
Vize reddine itiraz dilekçesi yazılmalı önce.
Vizeyi reddettiklerinde neden reddettiklerine dair bir metin de veriyor. Klasik şeylerin yanı sıra size özel nedenler de yazıyor. Burada maddi durumunuz yeterli görülmemesi veya geri dönemeye niyetinizin olmaması gibi nedenler belirtiliyor, yapmanız gereken aksini ispatlayan bir dilekçe yazmak. Maddi durumsa maddi durumunuzu kimin üstlendiği ve onun maddi durumunu belgelemeniz gerekiyor.
Misal, bir daha dönmeye niyetim olmayacağı düşüncesiyle reddedilmişti benim, ben de efendim sizin ülkenize mi kaldım!, diye yazmadım tabii! Defalarca Almanya'ya gittiğimi ve her zaman vizem dolmadan döndüğümü belirttim, eski pasaportlarımdaki tüm vize bölümlerini giriş çıkış damgalarını da tarattım. Ayrıca öğretmen olduğumu, okulların eylülde açılacağını, bu arada sonuç beklediğim sınavların olduğunu belirttim, sınav giriş belgelerini de tarattım.
Dilekçenin çıktısını aldım. İmzaladım, Tekrar tarattım.
Islak imza çok önemli!
Dilekçeyle tarattığım tüm belgeleri bir dosya haline getirim Alman konsolosluğuna e-maille gönderdim. Elden vermek mi hızlı olur, e-maille gönderilenleri dikkate alırlar mı, dilekçeyi Almanca mı gönderseydim, düşünceleri vardı; bir yandan dilekçeyi çeviriyor, bir yandan konsolosluğu arıyordum ama düşmüyordu hep meşgul ya da açmıyorlardı. En sonunda ulaştım ve "evraklarınız müdüre iletilmiş gelmenize ya da almanca dilekçeye gerek yok sonucu bekleyin" diye cevap verdi telefondaki kadın.
Bundan sonra bekledim bekledim. Neredeyse bir ay sonra mail geldi.
Bir evrak istiyordu.
Ne istediler hatırlamıyorum ama hemen o evrağı götürdüm; başka bir evrak, başka bir evrak, başka bir evrak derken ben her hafta taksime gidiyordum bu evrakları teslim etmek için. En son aradılar vizemin çıktığını seyahat sigortamı yaptırıp gelmemi söylediler.
Yok, onu getirin bunu getirin kısmı çok eziyetli ve sinir bozucuydu. İnada bindiği için devam ettim, yoksa görmediğim de bir yer değil aşırı da gitmek istiyor değildim. Ayrıca ben yazın annemle babamla olayım diye istemiştim, okullar açıldıktan sonra bir hafta tam da annem babam dönecek gitmek zorunda kaldım.
Lanet olsun onlar bizim ülkemize gelmek istedi mi cüzi bir miktar verip geliyorlar o kadar! Ne vize işlemleri ne başka bir şey. Bize de bu şekilde muamele edilmesi?..
Annem şimdi, yazın gel diyor mesela, bu vize işlemleri için istemiyorum.
Gittiğim zaman aslında ne kadar ihtiyacım varmış onu fark ettim, çok da memnun kaldım gezimden. Ama dediğim gibi vize...
Bir de normalde Almanlar çok güler yüzlüdür tamam mı? Nereye giderseniz gidin insanlar güler yüzle merhaba hoşgeldiniz der, sokakta biriyle göz göze gelseniz selam verir. Böyle eğitilmişler tabii, nedeni bu ama çok güzel bir şey.
Yalnız Türkiye'deki konsoloslukta çalışanlar aynı Türk memurlar gibi davranıyor. Burada bir sıfat kullanacaktım ama kullanmadan da anlatabildim sanırım. Suratsız, nemrut, pislik,yüksek tonda! Böyle davranmayı da Türkiye'de öğrendiklerini düşünüyorum.
Umarım birilerine yardımcı olur. Olmasa da muhabbet ettik işte fena mı 😉
