Tozlu Rüyalar Kitap Kulübü adında.
Vardı diyorum çünkü artık yok.
Saatleri Ayarlama Enstitüsü ise kulübümüzün son kitabı idi.
Ahmet Hamdi Tanpınar daha önce de okumaya çalıştığım bir yazar.
Huzur isimli kitabı çok övülür ve tüm önemli edebiyatçılar okumanızı önerir.
Birkaç kere okumaya başladım ama hiç sarmadı ben de benim için doğru zaman olmadığına karar verip bıraktım.
Kitabı kulübümüze ben önerdim ama pişman oldum.
Belki de daha önce Radyo tiyatrosunda dinlediğim için kitap beni sarmadı. Çok zorlandım okurken oysa başlarda, ne de tatlı tatlı anlatıyor, dedim.
Boğdu beni o tatlı tatlı anlattığı tüm ayrıntılar.
Kitap boğazıma sarılıyordu sanki, ancak kötü de diyemezdim Türk edebiyatının önemli ismiydi Ahmet Hamdi, sorun kesin bendeydi diyerek kitabı yarıladım ve artık devam etmeyeceğimi kızlara söyledim.
Beklediğim tepkiyi aldım. Çok güzeldi ki kitap niye devam etmiyordum?
Ne zaman elime alsam okumayayım diye beynim uykumu getiriyordu dolayısıyla ben de sadece uyumak istediğimde kitabı elime alır olmuştum ama artık yeterdi demek ki benlik değildi dedim ama kulübümüzde çatlaklara neden olacağı düşüncesiyle uzun bir ara verdikten sonra bastım gaza ve bitirdim.
Doğruyu söylemek gerekirse tam yerinde ara vermişim. Ara verdiğim yerden sonra nihayet akıcılaşmış kitap ve başta anlattıklarıyla -en azından çoğuyla- bir yerde birleşti, o boşa gevezelik olduğunu düşündüğüm yerler anlam kazandı.
Yine de sevmedim üzgünüm.
Sevenlerin neden sevdiğini anlıyorum ama. Neden edebiyat harikaları arasında gösterildiğini de anlıyorum. Yazı yazan insanların okuması gerektiği düşüncesindeyim ayrıca.
Ben de iyi ki inat edip bitirmişim ama dediğim gibi bayılmadım.
Keşke bayılsaydım.
Radyo tiyatrosu çok keyifliydi bu arada. Mutlaka tavsiye ederim.
Zor bir kitap kütüpaneden alıp okumaya yeltenmiştim zorla bitirdim kurgusu inanılmazdı ama kaç kez ara verdim anlatamam. Huzur u okumayı çok istiyorum ama aynısı olacak diye de elim gitmiyor. Bu muameleyi hakeden bir yazar değil o yüzden doğru psikolojiyi bekliyorum Huzur için :)
YanıtlaSilaynen ben de. doğru psikolojiyi beklemek! işte bu.
Silyalnız değilmişim ..ben de büyük bir hevesle okumaya başladım '' Saatleri Ayarlama Enstitüsü''nü ; zorlaya zorla ortaladım ve ara verdim.Ben de Huzur' u okumak istiyorum ama ya aynısı olursa diye okunacak kitap listeme ekleyemedim :(( Bir yarım kalma durumunu da Halid Ziya Uşaklıgil'in ''Mai ve Siyah''kitabını okurken yaşadım. Yayın evi sadeleştirmeden basmış kitabı;ama neredeyse her eski kelimenin yeni anlamını yanında parantez içinde yazmış. Okurken ne kadar çabalarsan çabala gözün takılıyor ve kitap hiç ilerlemiyor..resmen ittire kaktıra yarıladım kitabı ve sonunda demorelize olup pes ettim.
YanıtlaSildoğru zaman doğru psikoloji.
Silondan kaybediliyo bazı kitaplar sanırım.
asıl ben memnun oldum tek değilim ^^
Saatleri Ayarlama Enstitüsünü okurken hep uyuya kalıyordum. Ama en sevdiğim kitaplardan biri oldu.Hem sıkıcı hem eğlenceliydi. Huzur'u da okurken yine uykum geleceğini düşünerek başladım. Ve emin olun Saatleri Ayarlama Enstitüsünü okurken ne yaşadıysanız çok daha fazlası Huzur için geçerli. Huzur'un ilk 30 sayfası 300 sayfa okumuş gibi gelince bende kitabı sonraya bırakarak okumaktan vazgeçmiştim. Ahmet Hamdi kitapları çoğu kişide böyle etki yapıyormuş ya mutlu oldum. Edebiyat özürlüsü değilim demek ki hehey!
YanıtlaSilya ben! ben de çok mutlu oldum :)
Silhuzur a daha var demek ki. iki kere yarım bıraktım. bir daha yarım birakırsam elime almam yazık olur.
Ben severek okumuştum diye not yazdım. Sonra durdum düşündüm, sevmiş miydim diye. Döndüm blogda aradım, googlede aradım, görsel arama yaptım buldum. Bunca zahmetten sonra ne buldum? İki üç satır bir şey :)
YanıtlaSilBlogda ara bir şeysi ayarlamak lazım. Tabi önce adını bilmek gerek :)
Keyifle kalın.
o bazen bana da oluyor kitap yorumu yapmışım güya sevdim sevmedim deyip bırakmışım.
Silhayal kırıklığına uğruyorum geriye dönüp özellile br şey aradığımda ama benim onu yüzeysel geçtiğimi görünce :D
Radyo tiyatrosunu ben de dinlemiş ve çok sevmiştim. Ama kitabı alıp okumadım nedense.
YanıtlaSil