Öncelik Hakkı

Kalabalık bir otobüsteydik, tıklım tıklım değil ama kalabalık, arkaya sürtüne sürtüne geçebilirsiniz öyle bir kalabalık düşünün.  Zaten 3 durak sonra ineceğim, diye bindim önlerde ve ayaktayım. Benden bir durak sonra küçücük bebeği kucağında genç bir anne bindi. Bebek 6 aylik var yok. Kendi çantası ve bebek çantası var annede. Ön ilk sırada oturanlar hep yaşlı, kadının da arkaya ilerlemesi mucize olur o bebek ve eşyayla. İkinci sıra da ters oturuyor kadini göremiyordu. Ben de genç bir kadından rica ettim, bebekli biri var, dememle hemen kalkıp yer verdi ama surat astı gibi geldi. Sonra ikimiz yanyana ayakta dikilirken dedim ki kusura bakmayin hani öndekiler yaşlı ve kadının arkaya ilerlemesi imkansız. O da, "yo onemli değil ama işte ben de hamileyim de", dedi. Opss.. ne kadar üzüldüm anlatamam ama kadın benden zayif anlamam imkansizdi. Hay Allah dedim ne yapsak sizin için de birilerini kaldirsam.. yok yok önemli değil dedi bi baktım ineceğim durağa gelmişim ve düğmeye bile basmamışım. Şoför bey orta kapiyi acar mısınız, dedim milleti yara yara indim alelacele. Yoksa o hamileyi de yerleştirecektim bir yerlere.

Çünkü toplu taşıma araçlarında, gaziler, cocuklular, hamileler, yaşlılar önceliklidir. Kusura bakmayın ama işten ve okuldan çıkanlar, yorgunlar degil.  Yer vermek  istemeyenler; "binmesinler kardesim onlar da iş çıkışı okul çıkışı" modundalar da. Değinmek istedim.

Bir gün yine bir avmnin 3.katindayiz ve -2ye ineceğiz diye asansörü kullanalım dedik. Biz beklerken bebek arabalı bir anne de geldi. Asansör dolu geldi ve kimse inmedi, çünkü insanımız gideceği yöne doğru asansör çağırmayı bilmiyor. Neyse biz binersek bebek arabalı kadın sonraki asansörü bekleyecekti diye yer verdik ve yürüyen merdivenleri kullandik.
Asansör önceliği de bebeklilerde ve engellilerde çünkü.
İlle bi yaptirim olmasi gerekmiyor, aksini yaptigimizda içimizin rahat etmemesi gerekiyor.