Aslında eski bir film sayılmaz ama yeni bir film de sayılmaz.
Canımın drama izlemek istemesiyle aklıma gelen bu film oldu.
Etkileyici bir açılışı var filmin.
Küçük bir kız çocuğu metroda annesinin ölümüne tanık oluyor. Sonra film 10 yıl sonradan devam ediyor.
Bu kısımda da esas oğlanla tanışıyoruz. Ağabeyinin intihar ederek ölümünün yıl dönümünde. Ailevi sorunları ve sigara ve alkol problemi var. Twilight serisininden tanıdığımız Robert Pattinson oynuyor.
O küçük kız da büyüdü tabii, onu da güzeller güzeli, Emili De Ravin canlandırıyor. Kendisini benim gibi önce Lost, daha sonra da Once Upon A Time dizisinden tanıyorsunuzdur.
Film aslında durağan ilerliyor. Sıkılmadan izledim ama sonlarına doğru, pek bir olayı yokmuş hani, diye düşündüm.
Ay düşünmez olaydım!
Sonra Bum!
Hiç beklemiyordum. Kahrolduğum, ağlamaktan geberdiğim bir son ile karşılaştım.
Amerikalılar bu işi biliyor.
Sonu için söylemek istediğim bir şey daha var ki, hani kitapların yerini tutmaz deriz ya, hani hep eksik gelir.
Bir sahne ancak bu kadar etkileyici anlatılabilirdi.
İlk defa bir sahnede edebiyatın eksik kalacağını aynı etkiyi vermeyeceğini düşündüm.
Siz izlemiş miydiniz?
Bu filmi yarıya kadar izledim sonra devam edemedim nedense. Bak sonu çok merak ettim. En kısa zaman da bitireyim bari :) Yorum için teşekkürler :*
YanıtlaSilgerçekten o son ana kadar hiçbir albenisi yok o son sahnede bitirmiş olayı. devam et sıkıcı kısımları atlatmışsın zaten.
SilBen de izledim, basi da sonu da hikayesi de cok güzel bir drama filmi idi. Özellikle sonu ile ilgili filmin tanitiminda hicbir bilgi verilmemis olmasi sanirim bu sok etkisini yapti. Fazla söze gerek yok gibisinden.
YanıtlaSilevet Allahtan hiçbir bilgi verilmiyor cidden. off!!
SilDurağan giden bir filmdi, ama sonunu bağladıkları noktada ben de vay be nereden nereye bağlamışlar dediğimi hatırlıyorum. :)
YanıtlaSilsonunda bunu bize dedirtmeslerdi pişman etmiştik zaten filmi çektiklerine :D
SilÖyle bir yazmışsın ki, her kelimesini hissederek okudum. Of dedim içimden. 2-3 film izledim, orjinali uzakdoğu olan filmer. Önce Amerikan yapımını sonra (sanırsam Kore / Japonya yapımı idi filmler) Allahım dedim, orjinali ne kötü/korkunç/sinir bozucu dedim. Haruki Murakami okuduktan sonra anladım ki, uzakdoğulunun bakış açısı farklı. Aşka olsun,drama olsun, korku/gerilimi bile farklı yaşıyorlar.. Neyse.. Yalnız sonu kötü biten filmlere bakmamak gibi bir huyum var. İlla ki mutlu son şart.. o.O Hayırlı Cumalar ;)
YanıtlaSilay galiba en iyisini yapıyorsun ben drama çok seviyorum bilmiyorum neden arıza mıyım ben :)
Silbir kaç yıl oldu sanırım izleyeli ,hikaye basit ama sonu çok sürpriz bir film gerçekten.
YanıtlaSilheh işte o birkaç yıldır aklımda benim de izlemek :)
Sillisteye aldım :)
YanıtlaSilal al ama sabırla izle ;)
Sil