Bir Türk Masalı: Duygu

Bir kere neden Türk masalı?
Nesi Türk masalıymış ki?
Ben anlamadım. Anlayan beri gelsin.

Aslında bu kitaba karşı bu kadar mesafeli değildim.
Pek yapmadığım bir şeyi yaparak arka kapak yazısını okudum ve ilginç olabileceğini düşündüm için okumaya karar verdim.
Kitap kalındı. Olsundu. Ben kalın kitap severdim.
Sayfa sayısının fazlalığı bir tarafa kullanılan punto çok küçük. Yani muhtemelen daha kalın gözüküp okuyucuyu korkutacağı düşüncesiyle küçük punto kullanılmış ve sayfa sayısı düşmüş. En az bin sayfalık bir kitaptan söz ediyorum esasında.
3 kabadayı ve bir kızın arkadaşlığı üzerine kurulu, zaman zaman geçmişe giderek böylesi bir birlikteliğin nasıl başladığını neden kıza bu kadar düşkün olduklarını da anlatan, Duygu'nun ağzından anlatılan bir hikaye.
Ama demiştim sayfa sayısını dolayısıyla hikaye demek ayıp olur destan demek daha mantıklı.

Dili güzel, akıcı, konu farklı, okunulası bir kitap ancak çok ama çok geveze bir insan düşünün. Ama çok bak!
Heh işte o bir şeyi anlatırken, isterse dünyanın en harika olayından bahsedecek olsun sinir olmaz mısınız? Yaw lafı bu kadar dolandırmaya ne gerek var, diye isyan etmez misiniz?
Ben ettim.

Bu kadar geyik muhabbetine yer verilmesine..
Merdivenleri tek tek, indim aynadan kendime baktım, elimi cebime soktum, kafamı kaşıdım gibi alt tarafı bir markete gidişi bu kadar abartılması ve anlatılmasına bir mana veremedim.
Belki de ben geveze insana tahammül etmekte zorlandığım içim sayfalar ilerledikçe kitabın bu yönüne sinir oldum.
Bu kadar ayrıntı bence konusu azsa verilmeli. Bu kitap öyle değil ki, konu da bol gevezelik de.

Bir de yazar bir ara kendinden, önceki kitabından bahsediyor. Ne yalan söyleyeyim bana itici geldi. Okuyanlarınız varsa hangi kısımdan bahsettiğimi anladılar.

Yerden yere vurmayayım kitabı hadi. Seri falan olsaydı, olaylar değil de anlatım bu kadar abartılmasaydı ve internet üzerindeki yorumlar muhteşem- şahane gibi abartılı olmasaydı şuan belki bambaşka bir yorum okuyor olurdunuz burada.
Tabii.. bu uzun yazımı okuduysanız?!