Aile Saadeti

Anne babasıyla aynı şehirde yaşayan şanslılardan değilim ben.
Maalesef.
Aylar önce babam rahatsızlanınca, annem apar topar dönmek zorunda kaldı.
O zaman sağlıklı olsunlar da, uzakta olmaları mühim değil diye düşünmeye başladım.
Ama işte özlüyor insan.

Artık ağzımın tadı iyice kaçmış, tahammülüm iyice azalmışken, bir çıkar yol ararken ben..
Aradı annem.
"Geliyoruz"
Sonra zaman geçmek bilmedi. Saniyeler sallana sallana geçti.
Ama olsun geçti ya.

Şimdi. Geziyoruz, tozuyoruz, hasret gideriyoruz.


Benim kahvemi tahmin edebildiniz değil mi?
Masadaki kalori rekortmeni.
Kremşantili olan tabii ki!
Ama o da yetmez, bir de cheesecake illa ki :))

Hani çok sık yazamıyor, blog gezemiyorsam nedeni bu: Aile saadeti :)