Bir İdam Mahkumunun Son Günü

"Nasıl oldu bilemiyordum, fakat sisler arasında gökyüzünü adeta bir örümcek ağı gibi çizgilerle yararak çiseleyen beyaz yağmura rağmen, çevremdeki olayların hiç biri gözümden kaçmıyordu.

Bütün bu olayların hepsi bana ayrı ayrı işkence oluyordu"

(syf 132)

Victor Hugo'nun yazmış olduğu Sefiller benim en sevdiğim kitaplar arasında ilk sıralarda yer alır.

Ve ben Victor Hugo'nun başka bir kitabını okumamış olduğumdan mütevellit şaşırdığım bir gün bu kitabı aldım.

Ve o gün, bugünden, yıllar yıllar önceydi.

Sonra sonra aldığım kitaplar bu kitabın önüne geçerek bu kitabı okumama engel oldular.

Ancak şimdi bir fırsatını buldum saklandığı yerden bu kitabı çıkardım ve bugün bitirdim.

Başları oldukça sıkıcı olduğu için muhtemelen ben o zamanlar bu kitabı yarım bıraktım:)

Ama dediğim gibi uzun zaman geçmiş üzerinden, hatırlamıyorum.

Kitap ilerledikçe daha akıcı oldu.

Çok güzel diyemem bu kitap için ama nihayet bitirmiş olduğum için mutluyum.

Farklı bir konusu olması münasebetiyle bence ilgi çekici olmayı, diğer kitaplar arasından sıyrılmayı başarıyor.

"Onun adı bile dehşet verici

ve bugüne kadar o kelimeyi nasıl bu kadar rahatlıkla yazıp söyleyebilmişim

anlayamıyorum"

(syf 97)

**********

Gelelim benim geçirdiğim son güne

Sosyal tesisler sevdamı biliyorsunuz. Bu sabahta en sevdiğim sosyal tesiste; Beykozdaydık.

Şehir dışından gelen misafirlerimizle kahvaltıya gittik. Bu fotoğrafı oturduğum yerden çektim öyle güzel bir yer denk geldi bize, öyle güzel zaman geçirdim ki.. Ohh!!

Kahvaltı sonrası kahvesi içinse mekan değişmedi; Çikolata&Kahve!


Burayı seveceklerini biliyordum, sevdiler nitekim :)
Fotoğrafı oturduğum yerden çektim diyesim geldi:) Benim çikolatalarım!! Bir idam mahkumu olsaydım ancak bu kadar çikolata yiyebilirdim diyip konuyla bağlıyayım mı?

Ya ben yaşlandıkça geveze mi olacağım acaba? :)

Hepinize mutlu haftalar !