Son haftalarda gittiğim bir kaç filmin yorumu.
Hükümet Kadın ile başlayalım.
Afişi sizi yanıtmasın hiç fena bir film değildi.
Bir kere kahkaha attım o kısımda da benden başka kimse gülmedi.
Ama salon yerlere yattı gülmekten.
O kadar gülünecek ne vardı anlamadım. Hatta Şeyda, hiç mi espri duymamış bunlar ilk defa mı sinemaya geliyorlar, gibi cuk oturan bir tespitte bulundu.
Şahane değil belki ama güzel. Güldüren, düşündüren, duygulandıran, hoşça vakit geçirmeniz için ideal bir film.
Romantik Komedi Bekarlığa Veda
Hükümet Kadında gösterilen fragmanı üzerine bu filme de gitmeye karar verdik. Ancak nasıl unutmuşum ben birincisini sevmemiştim ki ikincisine gidiyordum.
İlk yarı sıkıntıdan çatladım ikinci yarı açılır dedim, ikinci yarı ilk yarıya rağmen daha güzeldi.
Engin Altan Düzyatan ise çoook (ama çooooookkk) güzeldi.
Kelebeğin Rüyası
Merakla, heyecanla ilgiyle beklediğim filmdi.
Salon hıncahınç doluydu, tek boş koltuk bizim çantalarımı koymak için de bilet aldığımız koltuktu.
Bu filmi kötülemeye içim el vermiyor ama sıkıldım izlerken.
Biliyorum bir kaç ateşli taraftar diyecek ki, anlamıyorsun filmden. Ben de zaten salondan çıkarken bunu dedim, anlamıyorum herhalde filmden. Ama bir kişi ağlamadı bizim salonda!
Ağlayanlar acaba nerede ağladı, diye günlerdir düşünüyorum, yok.
Sanat filminden hallice, yani biraz daha fazla replik olan bir filmdi bana göre.
Yalnız oyuncular muhteşem. Kıvanç Tatlıtuğ muhteşem üstü bir insan, bir oyuncu.
Beni yalnız bırakmayın. Bu filmlere gittiğinizi biliyorum. Yorumlarda güzel şeyler söyleyin ki, öyle meydanı boş bulup atıp tutmuş gibi olmayayım :)
