Pasta

Her güne bir post hedefim vardı, meğer zormuş, hedefime yaklasam da ulaşamadım :/

Başlık sizde ne bekletiler uyandırdı bilmiyorum ama, yazıyı yarıda kesip sayfayı kapatmanıza çok az kaldığını hissediyorum.
Çünkü, size yaptığım bir pastadan değil, bir diziden bahsedeceğim ve o dizi bir kore yapımı :)

Ve okuyucularım birer birer sayfayı terkedeeerrr :)


Kaldık mı biz bize..
Geçen bayram hasta yatarken bitirdiğim bir diziydi.

İzlemesi benim için zor oldu çünkü ben çok severim makarnayı.
Her bölüm kaç makarna yapılıyordu? Takip etmesi zordu.
Bir şef vardı. Bir de azarlayıp durduğu çaylağı.
Şefe gıcıktım. Ama salak kıza daha gıcıktım.
Gül gibi müdür dururken..
Neyse. Salak dedik ya.
Derken onlar erdi muradına, biz canımızın çektiğiyle kaldık.
Yani makarnayı.

:)

Bu dizinin en ilginç yanı; habire kötülük beklediğiniz insanların inatla kötülük yapmıyor olması. Gerçek bir kötü yok dizide diyebilirim.
O yüzden çok sevdim onları :)


Şefin mimiklerine taktım ama.
Sonra bir baktım; bende onun gibi gözlerimi kısıyorum, onun çıkardığı sesleri çıkarıyorum. Üzerime yapışacak diye korktum.
Neyse ki yapışmadı. Yani umarım yapışmamıştır :/


"Böyle dizi yorumu mu olar?" diyenler içün:

Gayet hoş, açıklayıcı bir yorum burada

Dizinin en güzel kısımlarından alıntılarla oluşmuş bir yorum da burada